Wprowadzenie i wskazania stabilnej szyny zgryzowej

Stabilna płytka zgryzowa pokrywa całą powierzchnię łuku, a powierzchnia jest gładka i płaska, co umożliwia swobodną regulację położenia szczęki. Stabilna płytka zgryzowa może wyeliminować czynniki niestabilności pomiędzy zgryzem a pozycją szczęki, a jednocześnie wyeliminować szkodliwe działanie czynników chorobotwórczych choroby stawu skroniowo-żuchwowego. Po ustąpieniu objawów wysokość powierzchni zgryzowej płytki zgryzowej można stopniowo zmniejszać, aż do okluzji. ​​Powierzchnia ulega przetarciu, a na koniec zostaje wyregulowany wczesny kontakt naturalnych zębów tak, aby pozycja mięśni była zgodna z pozycją zęba . Jeżeli stabilna płytka zgryzowa stosowana jest w leczeniu długotrwałym, należy ją regularnie oceniać i dostosowywać do potrzeb odbudowy, ortodoncji lub innych metod leczenia.

Stabilizująca płytka zgryzowa może być stosowana do szczęki górnej lub dolnej. Zwykle stosuje się ją po stronie, gdzie zaburzenia zgryzu są bardziej widoczne, ale częściej używa się górnej szczęki. Zastosowanie szyny stabilizującej w szczęce górnej daje dobre efekty retencyjne i stabilizacyjne. Łatwo jest uzyskać punktowy kontakt z zębami szczęki, ułatwia się utworzenie stabilnej relacji pozycyjnej pomiędzy zębodołem, krążkiem stawowym i kłykciem, jest także wygodny dla lekarza w jego regulacji, ale jest zużyty Po wpływie na wygląd i wymowę. Theszyna stabilizująca żuchwęjest wygodny w noszeniu i ma niewielki wpływ na wymowę i estetykę pacjenta, ale uzyskanie prawidłowego kontaktu zębów przednich i wygodnej relacji siekacz-prowadnica nie jest łatwe, a początkującym jest trudny do uchwycenia.

1. Wskazania

Stabilną płytkę zgryzową stosuje się zwykle w leczeniu nadczynności, skurczów mięśni i regulacji relacji szczęk; można go również stosować w celu ograniczenia działań ubocznych związanych z ciśnieniem, takich jak zaciskanie i bruksizm nocny; ma miejscowy ból mięśni lub przewlekłą mediację ośrodkową. Tą metodą można również leczyć pacjentów z zapaleniem mięśni; ma także pewien wpływ na zapalenie tylnej tkanki krążka międzykręgowego powstałe w wyniku urazu, co korzystnie wpływa na gojenie się tkanki rany.

2. Wymagania dotyczące zgryzu

Po założeniu płytki zgryzowej wszystkie iglice nośne muszą utrzymywać jednoczesny, rozległy i równomierny kontakt punktowy z płytką zgryzową, a zęby przednie znajdują się w stanie lekkiego kontaktu. Podczas ruchu wysuwającego siekacze powinny stykać się równomiernie, a prowadnica siekaczy nie powinna być zbyt duża. Wskazane jest, aby dołek środkowy pierwszego zęba trzonowego był oddalony o 1~2 mm; podczas ruchu bocznego utrzymuj kły w kontakcie zpłytka okluzyjnaaby stworzyć psiego przewodnika. Powierzchniapłytka okluzyjnapowinien być możliwie płaski, bez widocznego blokowania wierzchołka.

3. Jak używać

W zależności od rodzaju leczenia poinstruuj pacjentów, aby nosili stabilną płytkę zagryzową. Pacjenci z bólami miogennymi i bruksizmem noszą go głównie w nocy, natomiast pacjenci ze stanami zapalnymi tkanki krążka tylnego, dysfunkcjami śródstawowymi i przejściowym leczeniem rekonstrukcji zgryzu powinni nosić go przez cały dzień. Podczas noszenia płytki zagryzowej należy poinstruować pacjenta o konieczności utrzymywania właściwej higieny jamy ustnej, utrzymywania płytki zagryzowej w czystości oraz sposobu przechowywania płytki zagryzowej. Jeśli ból nasili się po założeniu płytki zagryzowej, zaprzestań noszenia płytki zagryzowej i ponownie oceń i wyreguluj płytkę zagryzową.